Leeftijd Banner

26 november 2006

hink-stap-sprong

Dit postte ik vanavond op een forum:

Beetje rare titel misschien, er wordt immers altijd gesproken over 'sprongetje'. Maar volgens mij is hier in huis een SPRONG aan het plaatsvinden. Ik zit er even doorheen en moet mijn verhaal kwijt.

Leonie slaapt al een maand erg onrustig. Nu we haar stevig instoppen slaapt ze gelukkig wel zelf in, maar meestal is ze na 1 cyclus (50 minuten) weer wakker. Overdag kom ik dus aan weinig dingen toe. Ook wordt ze 's nachts tegenwoordig weer wakker, waardoor ik ook niet meer aan mijn nachtust toe komen. Daarnaast ben ik in mijn hoofd veel te druk met de naderende datum dat ik weer aan het werk moet en andere dingen die op het MOET-lijstje staan. Hoe moe ik ook ben, het duurt lang voordat mijn hoofd rustig genoeg is om te gaan slapen.
Resultaat: ik ben moe, zorg minder goed voor mezelf en merk dat direct aan de productie.

Nu was ik al gewend om bij te voeden met KV wanneer mijn voeding niet toereikend is. Daar heb ik me bij neer gelegd. Net heb ik wel met tranen een flesje gegeven. Ze drinkt even aan de borsten, gaat trekken van ongeduld en laat huilend los. Ik kan me niet meer herinneren wanneer ze echt tevreden was na een borstvoeding, ze huilt eigenlijk altijd even na het drinken. Meestal gaat dat weer over na een beetje sussen (of dus een flesje, als blijkt dat ze nog honger heeft). Vanavond ging het echter niet over, ze ging steeds harder. Ik kan heel slecht tegen haar gehuil, voel me vreselijk machteloos. Ik kan haar niet eens troosten met de borst! Dus toch maar weer een flesje gegeven, maar dan gaan de gedachten door mijn hoofd spoken... Hierdoor stoppen mensen dus met het geven van borstvoeding, doordat ze zich afvragen of ze wel genoeg hebben...

Natuurlijk weet ik dat dit bij het sprongetje hoort, dat ik vaak aan moet leggen en dat mijn borsten vanzelf meer melk aan gaan maken. Natuurlijk weet ik dat ik niet moet stoppen, dat ik zo hard gevochten heb om de productie weer op peil te krijgen, dat ik moeite doe om straks op mijn werk te kunnen kolven, dat bv het beste is voor Leonie, dat ze het er zo goed op doet. Maar toch... die gedachten kan ik niet uitzetten. En dus zit ik weer te janken, en kan ik helemaaaaal niets voor Leonie betekenen. Het is 23.00 uur geweest, ik ben doodop, maar kan niet gaan slapen. Leonie huilt nog, en als ze stil is, ga ik malen.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Jeetje meis.. Wat vervelend voor je. Maar ook goed dat je ondanks alles toch wilt doorzetten. Daar heb ik ontzettend veel respect voor. Af en toe heb ik best spijt dat ik ben gestopt met BV, omdat ik door die infectie zo zwak was. Maar aan de andere kant heb ik zoveel meer rust gekregen dat ik dan maar weer naar de positieve dingen kijk die de KV heeft gegeven. Ik hoop dat je kleine zich snel door haar sprong zal wurmen en dat jij weer aan je rust toekomt.

Anoniem zei

Hallo Bianca (en natuurlijk Johan en Leonie),

IEDERE dag bekijk ik even je logje omdat ik het zo leuk vind jullie belevenissen te volgen. Onze kindjes zijn natuurlijk precies even oud en dan is het leuk om jullie ervaringen en belevenissen te lezen...
Ik heb inmiddels zelf een andere site; als je die link wilt moet je me maar even mailen.
Maar goed, voor wat betreft het onrustige slapen: Tim had dat ook maar sinds hij een bakerzak draagt (www.bakerzak.nl) is dit verleden tijd en slaapt hij alle nachten door! Werkelijk waar een uitkomst!!

Het logje van vandaag was wat treuriger dan de meeste andere logjes... Meid, ik wens je veel sterkte en het komt vast allemaal weer goed! Bovenal blijven genieten van je prachtige dochter!

Liefs,
Suzanne

Anoniem zei

Lieve mama van Leonie,

ik ken je niet maar door je site volg ik jullie leventje. Omdat Kate en Leonie vijf dagen schelen komt alles me heel bekend voor. Gisteravond moest ik aan je denken...Kate wilde niet slapen, was helemaal overstuur en ze bleef maar drinken....dat is natuurlijk het sprongetje wat Leonie ook heeft! Voor wat betreft het slapen kan ik je de bakerzak ook van harte aanraden (had ik al een keer gemailed geloof ik) en die borstvoeding, meid, je hebt het al zover geschopt, echt respect voor je! Maar onthoud wel: een gelukkige moeder is een gelukkige baby en andersom....veel succes,
Aagje