en bedankt Cat...

Kreeg een zogenaamd 'stokje' van Cat, met de vraag om 6 slechte eigenschappen van mezelf te noemen. Ik kan er genoeg voor Johan bedenken, geen enkel probleem (*knipoog*), maar van mezelf... Het eerste wat Johan zei, was: je pulkt aan je haar. Ok.

1. ik pulk aan mijn haar. Dat klinkt wel erg vreemd zo, maar ik moest vroeger al regelmatig van mijn moeder horen: Blijf eens van je haar af! Als ik aan het nadenken of wegdromen ben, pak ik een plukje haar en wiebel dat heen en weer tussen mijn vingers. Moet er belachelijk uitzien, maar het gaat vanzelf, onbewust. Ik kan me voorstellen dat anderen er superzenuwachtig van worden, maar ik kom zelf helemaal tot rust.
2. iets dat anderen meestal heel bijzonder vinden: ik lust geen koffie, geen thee, geen melk en geen chocolademelk. Ik lust natuurlijk nog wel meer dingen niet, maar deze dranken krijg ik écht niet weg. Dus als ik weer eens ergens op visite ben... Wil je koffie? Nee dank u. Thee dan? Nee, bedankt. En dan kan ik weer uitleggen dat ik een raar figuur ben. "Wat drink je dan altijd?!" (alsof er niets anders bestaat dan dit...)
3. ik heb altijd gelijk. Hier moet natuurlijk staan: ik vind dat ik altijd gelijk heb, maar zo snappen jullie het ook wel, denk ik. Heeft ook geen verdere uitleg nodig, want ik HEB gewoon gelijk. (hihihii)
4. (hoeveel moet ik er eigenlijk noemen? O, ben al op de helft.) ik heb iets met cijfertjes. Ik kan gelukkig worden van een mooi telefoonnummer, een bijzondere datum, en zelfs de administratie doen wordt leuk met bijzondere factuurnummers! Ik onthoud ook de meest vreemde getallen. Zo weet ik bijvoorbeeld mijn sofi-nummer uit mijn hoofd, totaal onlogisch, maar handig was het die ene keer dat het me aan de telefoon gevraagd werd. Ik hoefde het dus niet op te zoeken! Ik heb ook een mooie pincode, niet qua cijfertjes, maar qua 'weggetje'. Het is een feest om mijn code in te toetsen, want de cijfers in die volgorde ... Nou ja, je moet er bij geweest zijn (en ik ga hier natuurlijk niet mijn code neerzetten, dat begrijp je).
5. ik kan slecht tegen moeten. Vroeger (ha) al, met proefwerkweek, als ik wist dat ik veel MOEST leren, dan deed ik niets. Nu, als ik weet dat er én een stapel was ligt te wachten, én de administratie MOET nog af, én de site MOET bijgewerkt worden, dan ga ik lekker een spelletje doen op de DS. Als een soort bescherming tegen stress schakelt mijn lichaam het moet-centrum in mijn hersenen uit. Heel handig, soms, heel vervelend als iets écht moet...
6. (o jee, nog één, en ik kan niets meer bedenken!) ... (tssss, ik weet écht niets meer!) ... (misschien is dat wel mijn laatste onhebbelijkheid?) ... (mijn familie leest hier wel eens mee, die weten er vast nog wel één...)


Nu is het volgens mij ook de bedoeling dat ik dit stokje doorgeef. Maar ik ben eigenlijk helemaal niet zo gek op stokjes, dus wie hem hebben wil... VANG!
5.