we leven nog ;)

Hehe, eindelijk weer eens een logje! Tsja, ik wilde geen logje schrijven zonder foto's, en ik heb gisteravond alle foto's van de afgelopen maanden maar eens van de camera gehaald... *schaam schaam*
Ik heb trouwens toch goed nieuws te vertellen, want Leonie looooopt! Woensdag zette ze haar eerste stapjes (naar mij, want ze wilde graag getroost worden, ze liet zich in mijn armen vallen na twee passen) en sindsdien is ze aan het oefenen. Vandaag heeft ze al 7 passen achter elkaar gelopen! (ik was aan het koken, maar Johan heeft ze geteld ;))
Ze slaapt sinds gisteren ook weer iets beter, daarvoor was het even weer bar en boos. Ze heeft erg veel last van haar kiezen (had ook last van de bijbehorende natte poepluiers en gilde van de pijn bij het verschonen), ik zal ook het tandenkaartje weer eens aanpassen! In ieder geval heeft ze in beide onderkaken nu een kies, en vandaag was haar wang aan de bovenkant weer erg rood. Zou er nog een kies aan komen? We hebben geen idee, want we mogen niet kijken...

Leonie is ook haar eigen wil aan het uittesten, aan daarmee meteen onze opvoedings-skills. Als ze niet krijgt wat ze hebben wil, maakt ze van haar lijf een plank, stort zichzelf dramatisch ter aarde en zet het op een krijsen. Ik heb de laatste paar dagen regelmatig gezegd: als je later zelf kinderen krijgt en je komt klagen omdat die van jou dit soort streken uithalen, ga ik je uitlachen!

Nu nog even wat Bianca-nieuws: ik heb het ontzettend druk met vooral mijn werk. Mijn studie heb ik al weer een tijdje niet aangeraakt, binnenkort heb ik weer een bijeenkomst. Op school is de gezellige drukte toch echt aangebroken, gisteren hebben de kinderen hun lampions geshowd op school, volgende week stomen we in één ruk door naar het volgende feest. Adempauze komt wel weer in de kerstvakantie, zo denk ik maar!
Ik was na de bevalling zo ontzettend trots dat ik al mijn zwangerschapskilo's in één dag weer kwijt was. Daarna viel ik nog verder af, wat niet helemaal mijn bedoeling was. Gelukkig kwam ik ook weer aan, en dat bleef eigenlijk maar door gaan. Nu zit ik weer bijna op het nivo van einde-zwangerschap! *shock* Ok, ik was niet veel aangekomen in de zwangerschap, maar dit is toch echt te erg voor woorden! Ik gebruik de borstvoeding nog steeds als excuus om niet te hoeven lijnen, maar het begint me steeds meer dwars te zitten. Ik moet toch echt eens wat meer bewegen, maar ik heb het gevoel dat ik er niet eens tijd voor heb... Wat minder eten zou ook wel handig zijn...

Zo, zijn jullie weer een beetje bijgepraat?