hoe kan dat nou?

Gisteren ging ik met Leonie buiten wandelen. Dat wil zeggen: niet in de buggy, maar met de regenlaarzen aan! Deze laarzen had ze al gekregen toen ze nog in mijn buik zat, maar ze kwamen nu erg goed van pas. Ze vond het heel erg leuk, ze heeft in de plassen geroerd en gestampt en ze wilde eigenlijk niet meer naar binnen. Maar ze was te moe om steeds te blijven staan, en om nu in de plassen te gaan zitten... We moeten nog maar eens zo'n ski-broek voor haar kopen.

Vandaag gingen we met z'n drieën naar buiten. Er lagen wat minder plassen, maar Leonie ging toch oefenen met haar laarzen. Dát loopt ineens anders, met van die zware dingen aan je voeten! Na een tijdje ging Leonie toch in de buggy, want we gingen nog even naar de winkel. We wilden even kijken of ze daar mooie kerstbomen hadden, maar dat viel tegen. Bij thuiskomst ging Leonie eerst slapen, daarna zouden we met de auto op zoek gaan naar een mooie boom.

Maar dat viel tegen! Toen Leonie wakker werd vond ik haar verdacht warm. Even de temperatuur opmeten (dat doe ik echt nooit, heb dat ding nu misschien voor de 4e keer gebruikt sinds de kraamweek...) Ja hoor, 39 graden, koorts dus! Ze heeft lekker rustig op de bank gehangen met wat drinken en een cracker, echt ziek dus (anders zou ze nooit zo rustig blijven zitten). Johan ging dus even alleen een boom halen...

De zetpil heeft gewerkt tot het avondeten, daarna ging het steeds weer een beetje minder. Op het laatst, tegen bedtijd, zat ze weer te rillen bij mij op schoot (onder een dekentje). Met een zetpil ligt ze nu in bed. Ik hoop dat ze wat bij komt deze nacht en dat ze lekker kan slapen! Het is ergens wel lekker, zo'n rustig meisje, maar het klópt niet. Nee hoor, doe mij maar een drukke betere Leonie!!