Afgelopen zaterdag werd het toch echt tijd eens een fatsoenlijk paar échte schoenen te kopen voor Leonie. Binnen liep Leonie al een tijdje op schoentjes met zachte zool, of gewoon op sokken of blote voeten. Eerder vertelde ik al dat we buiten met laarzen oefenden. Maar dat loopt gewoon niet zo goed als échte schoenen!
Bij de Scapino hadden ze 70% korting * kaching* dus daar liepen we naar binnen. We waren niet de enige, het was er stervensdruk, en we moesten goed zoeken naar de juiste maat. Ze hadden veel leuke jongensschoenen, maar weinig leuke meisjesschoenen! Uiteindelijk zijn we met 2 paar schoentjes (laarsjes eigenlijk) voor samen 12 euro naar huis gegaan.
's Middags gingen we ze natuurlijk direct even uittesten! Ze liepen goed, Leonie stapte vrolijk rond het huis en besloot zelf eens achter het huis een kijkje te nemen. Daar liep ze wat rond en *klopklop* zagen we Amar met z'n moeder voor het raam! Amar is ons achterbuurjongetje, die iets ouder is dan Leonie. Toen Leonie eenmaal door had dat er gezwaaid werd, liep ze zo het paadje op naar de deur. We hebben dus gezellig even binnen gekletst (Amar en Leonie spreken dezelfde taal: Japans!), gelopen (heeee, daar kon Leonie wél de televisie aanraken!) en gekropen (tsja, als je moe wordt gaat dat beter dan lopen met die zware schoenen). Nadat we beloofd hadden dat we nog eens langs zouden gaan, gingen we weer lekker naar huis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Het leven met een kleine is gewoon druk... heb ik ook last van. Daarbij komt ook dat jij nog eens les geeft enzo.. en dat lijkt mij ook erg vermoeiend.. Dus kan me voorstellen dat je naast lesgeven en vast ook wel vergaderingen en gedoe niet veel tijd hebt voor de computer! Vind het altijd wel weer leuk om hier een nieuwtje te lezen! ;-)
Groetjes Hannah
Een reactie posten